Teodor-Ikanovic

Teodor Ikanović

Teodor Ikanović rođen je u Moskvi (Rusija) 14.06.1997. u muzičkoj porodici. Počeo je da uči violinu kao glavni instrument od šeste godine u Banjoj Luci (Bosna i Hercegovina) u klasi profesorice Biljane Radulović. Nakon brojnih nastupa u Bosni i Hercegovini i inostranstvu, mnogi profesori su ga pozvali da nastavi svoje školovanje u Srbiji. 2007.godine cela porodica se preselila u Novi Sad, da bi Teodor Ikanović nastavio svoje muzičko obrazovanje u Muzičkoj školi “Isidor Bajić” u klasi profesora Čabe Zime. Osvojio je više nagrada od kojih se ističu: I nagrada na takmičenju „Jaroslav Kocian“ u Češkoj Republici, prve nagrade na Republičkim takmičenjima Srbije i II mesto na takmičenju “Andrea Postacchini” u Italiji. Osnovne akademske studije je završio 2019. godine u Novom Sadu na Akademiji umetnosti u klasi profesora Roberta Lakatoša. 2019. godine upisuje Master akademske studije u Čengdu (Kina) u klasi profesora Tymur Melnyk-a. Zbog epidemiološke situacije njegove studije u Kini još traju. 2020. godine upisuje Master akademske studije na Akademiji umetnosti u Novom Sadu u klasi profesora Roberta Lakatoša, koje je završio u oktobru 2021.godine sa visokim prosekom. Pohađao je majstorske kurseve poznatih violinista, kao što su: Phillip Greenberg (SAD), Robert Kovalski (Poljska), Benjamin Ziervogel (Austrija/Slovenija), Dejan Bogdanović (Srbija/Italija), Uroš Pešić (Srbija) i Robert Lakatoš (Srbija).

Teodor Ikanović pokazuje veliko interesovanje kako prema solo sviranju, tako i prema orkestarskoj i kamernoj muzici. Kao solista aktivno nastupa u zemlji i inostranstvu, takođe je nastupao u ulozi soliste sa Kamernim orkestrom Roberta Lakatoša, Kamernim orkestrom “Voko” i Zrenjaninskim kamernim orkestrom.

Od 2017.godine on je član sledećih orkestara: Vojvođanski simfonijski orkestar (Novi Sad), Orchestra festivala Euregio (Nemačka), Animato foundation orchestra (Austrija), Festivalski orkestar KotorArt-a (Crna Gora), Orchestra Benso (Italija), Kamerni orkestar Voko (Novi Sad), IPOC (Kina/Srbija), Triorca (Velika Britanija), Camerata Academica (Novi Sad), Zrenjaninska Filharmonija, Zrenjaninski kamerni orkestar, Subotički Simfoničari, itd. U više navrata je bio koncert - majstor Simfonijskog orkestra Akademije umetnosti u Novom Sadu i Festivalskog orkestra KotorArt-a (Crna Gora) Sarađivao je sa istaknutim solistima i dirigentima kao što su: Hossein Pishkar (Iran), Lior Shambadal (Izrael), Bartolomeus Van de Velde (Holandija), Timothi Redmond (Velika Britanija), Gianluca Marciano (Italija), Kevin Griffits (Velika Britanija), Claudio Vandelli (Italija/Švajcarska), Bojan Suđić (Srbija), Nicholas Daniel (Velika Britanija), Julian Rachlin (Austrija/Litvanija), Robert Lakatoš (Srbija), Janoska ansamble (Slovakia), Juliane Banse(Nemačka), Lorenzo Gatto (Italija), Claire Huangci (Kina), Stefan Milenković (SAD/ Srbija), Matija Dedić, Kemal Gekić (SAD/Srbija), Irena Josifoska (Srbija/Nemačka), Tatiana Samouil (Rusija), Justus Grimm (Nemačka), Vanzhe Zhang (Kina), Shicong Liu (Kina), Kvartet saksofona Signum (Nemačka), Daniel Roscia (Italija) i mnogi drugi. Nastupao je u mnogim evropskim zemljama: Italiji, Češkoj, Engleskoj, Austriji, Nemačkoj, Hrvatskoj, Mađarskoj, Slovačkoj, Rumuniji, Crnoj Gori, Bosni i Hercegovini i Srbiji, u koncertnim dvoranama poput: Viener Konzerthaus, Dvorana Akademije “Franz List”, Festspielhaus, Dvorana “Smetana”, Hall Raduta, Koncertna dvorana “Guiseppe Verdi”, Hall Benjamin Britten, Harbin Concert Hall, Chengdu Symphony Hall, itd.

Pored orkestarske i solo muzike, ljubav i interesovanje prema kamernoj muzici su od uvek bili prisutni kod Teodora Ikanovića, ali su kulminirali 2017. godine kada je sa svojim kolegama Srđanom Paunovićem (saksofon) i Kostom Kneževićem (klavir) osnovali trio “Les Nonours”. Pored zapaženih nastupa u region (koji su naišli na topao prijem kritike i publike), ansambl se prepoznaje po izvođenju savremene muzike kao i popularizaciji kamerne muzike za saksofon (za njihovo ime se vezuju transkripcije dela za klasične sastave prerađene za ovaj nestandardni kamerni sastav).

Druge violine